Hû

Gülbânk-i Cemâl

“Allaah Bes ve Der heme An zü’l Cemâl Bes!”

Kelâm-ı Kibâr : Cenâb-ı Pir-i Sânî Esseyyid Ömer Fevzi
Beste: Suphi Ziyâ Özbekkan
Okuyan:Ender Doğan
Makam : Râst

Besmele-i Şerif

Okuyan:Ender Doğan
Makam : Râst

Evrâd-ı Şerîfe

Lâ ilâhe illâllah el’mevcudu fi-küllî mekân
Lâ ilâhe illâllah el’mesküru fi-küllî lisân
Lâ ilâhe illâllah el’maruf’u bil’ihsân
Lâ ilâhe illâllah küllü yevm’in hüve fi şe’in

Kelâm-ı Kibâr : Cenâb-ı Pir Esseyyid Ebdüsselâm El-Esmer
Beste: Ender Doğan
Okuyan:Ender Doğan
Makam : Râst

Kelime-i Tevhîd

Lâ ilâhe illâllah Muhammedün Resulûllah
Lâ ilâhe illâllah Aliyyün Veliyullah
Lâ ilâhe illâllah Veysel Karani Sırrullah
Lâ ilâhe illâllah Ehl-i Beyt Mahbûbullah

Beste: Ender Doğan
Okuyan:Ender Doğan
Makam : Râst

Neşîde

Başlıyorum,
Vâhid-i Vahdân olanın adıyla,
Esrârı bilen Sübhân'ın adıyla
Adnân ve Hâşim soyundan gelen,
Envârın kaynağı Muhammed'e selâm.
Dallardaki gonca benim,
Benden esti saba benden derildi güller...
Yağmurdaki şimşek benim
Benim inleten gökgürültüsü fırtınada
Dolunay benim, güneş benim
Şevk ve cezb-i Rabbânî ile mahvolanım,
Eğer seçkin ve kerim olan kullar ile meclis-i aşkımıza gelmezse
Benden sitemler olsun velîyy-i Geylânî'ye.

Kelâm-ı Kibâr : Cenâb-ı Pîr Seyyid Abdüsselâm el-Esmer
Okuyan : Cemâleddin Tül

Veysel Karânî

Hakkın Habibinin sevgili dostu
Yemen ellerinde Veysel Karânî
Söylemez yalanı yemez haramı
Yemen ellerinde Veysel Karânî

Bin deveyi bir akçeye güderdi
Nıfsını da zekât diye öderdi
Gece gündüz Hakk’ı zikir ederdi
Yemen ellerinde Veysel Karânî

Seherde kalkuben yola giderdi
Hakkın binbir ismini zikir ederdi
Allah Allah deyü deve güderdi
Yemen ellerinde Veysel Karânî

Elinde asası hurma dalından
Eyninde hırkası deve yününden
Asla hata gelmez anın dilinden
Yemen ellerinde Veysel Karânî

Üveys dedikleri sen misin ulu?
Anadan doğar mı hiç böyle bir Velî?
Dili Kur’ân okur tac öper eli
Yemen ellerinde Veysel Karânî

Aşık Yunus eyler ben de varaydım
Ol mübârek hub cemâlin göreydim
Ayağın tozuna yüzler süreydim
Yemen ellerinde Veysel Karânî

Güfte: Yûnus Emre Hazretleri
Beste: Anonim
Okuyan:Ender Doğan
Makam : Uşşâk

Vâridât “ Hz. Üveys Diliyle”

Cenâb-ı Esseyyid Mehmed Faik’den Kibâr-ı Kelâm :
Dost Allah’dır.
Allah Bes ve Der Heme an Zül-Cemâl Bes.
Bismillâhirrahmânirrahîm.

Üvesy el’Karani Hazretleri
Diliyle onlara de ki :
“... Allah’ı dost edinen
Bu dünya’da yalnızdır.
Ben, Allah’ı dost edindim,
Bu dünya’da yalnızım.”

Kelâm-ı Kibâr:Mehmed Faik Erbil
Okuyan : Cemâleddin Tül

Hû

Kün emriyle oldu halkiyat
Cân Ahmed Gül Muhammed aşkına
“Mukaddes Beyaz Bulut” içinde
Zâtı’ndan zâtına’dır tecelli
“Levlâke Levlâk” geldi şanına
Ya ey cânlar cânı Muhammed
Âdem, su ve toprak arasındayken
Peygamber’di Ahmed Muhammed
Allah, eşkâl âlemi’nde Âdem’i
Kendi sûreti üzere halketti
Hülâsa-i mevcudât Resûl-ü Sakaleyn
İlm-i Ledün Sultanı Medine-tül Emin
Güzel Ahlâk Örneği Muhammed Nebi
Kâinât’ın Efendisi Âhirzaman Peygamberi
Hubb-ı Ehl-i Beyt’i Muhammed Ali
Ferdî makam’ın eşsiz sahibi
Muhammed-Ali-Veysel Karani
Yemen'den geliyor Rahmânın nefesi
Derviş Faik’in sözü bu
Allahına dönüktür özü Hû

Güfte: Derviş Mehmed Faik Erbil
Beste: Ender Doğan
Okuyan:Ender Doğan
Makam : Râst

Derviş Baba

Derviş Baba yürür Hak’ka
Hak padişah Allah’a
Gönlü Kâbe olanın
Kalbi ölmez Derviş Baba

Güfte: Derviş Mehmed Faik Erbil
Beste: Ender Doğan
Okuyan:Ender Doğan
Makam : Râst

Pîr Esmer Sultan

Libya'da yatır ol Velî-yi server
Gavs-ı Âzam Abdüsselâm el-Esmer
Ceddi Pâki Ehlibeyt-i Ekber
Seyyid Abdüsselâm el-Esmer

Gördüğüm düş müdür o tayy-i mekân
Misâfiri olduğum pîr Esmer Sultan
Gel emriyle girdim ulvî huzur'a
Secdem Hak'ka, bir âbâd-ı manzara...

Durduk kapında cümle dervişân
Geldik niyâza sinemiz üryân
Affeyle yârânı Pîr Esmer Sultan
Ene dahilek, sırrı şâh-ı merdan

Hû.. medet medet, medet yâ
Esmer Nice lütfun gördüğüm el-Esmer
Niyâza geldim huzur-u şeyh'e
Hâlim arzettim huzur-u Pîr'e...

Edrikni yâ Seyyid Abdüsselâm
Düşenin dostudur Pîr Abdüsselâm
İki cihân güneşi ol Abdüsselâm
Sırr-ı Muhammed-Ali'dir Pîr Abdüsselâm

Derviş Mehmed Faik özden söyledi
İki Gavs-ı Enâm birbirinin ayni
Biri Seyyid Abdülkadir Geylâni
Biri Seyyid Abdüsselâm-ül Esmeri

Güfte: Derviş Mehmed Faik Erbil
Beste: Ender Doğan
Okuyan: Ender Doğan
Makam: Râst

Şeyhin Dostu Allah’dır

Şeyhin dostu Allah’dır
Rahmânı hatırlatır
O şeyh böyle değilse
Zünnâr taksın beline

Derviş güzel ahlâktır
Nâsa temiz örnektir
Dünya dileyen derviş
Hak yolundan uzaktır

Hacım, hocam dediğin
Kalbi nûrlu insandır
Yüreği çürük softa
Şeytanla dost olandır


Güfte: Derviş Mehmed Faik Erbil
Beste: Mehmet Kemiksiz
Okuyan: Ender Doğan
Makam: Zâvil

Allah Allah Hu Allah

Allah Allah Hu Allah
Muhammed Resulûllah
Allah Allah Hu Allah
Aliyyün Velîyullah

Allah Allah Hu Allah
Veysel Karani Sırrullah
Allah Allah Hu Allah
Ehl-i Beyt Mahbûbullah

Allah Allah Hu Allah
Hak Dîvan'da eyvallah
Dedi Derviş Faik'im
Lâ ilâhe illâllah

Güfte: Derviş Mehmed Faik Erbil
Beste: Mehmet Kemiksiz
Okuyan: Ender Doğan
Makam: Râst

Neşideler

Safâ meyhanesinden izzet şarabı içtim.
İnayet sırrı ile o şarabı sevgilim sundu.
Bütün nurlar zâhir oldu perde açıldı.
Sırlar ilham etti celâl sırrı ile.
Ey ma'şeri İslâm kapumuzâ geliniz.
Ordan girerek Velâyet sırrına eriniz.
Allah'ın lütfu ile nimeti üzerimde.
Ona ben gücüm ve irademle ermedim.
Adsız sansız fıkara toplandılar yanıma.
Hizmetimle salih insan oldular.
Neticeleri adımıza seslenerek imdada çağırdılar.
Çağıranların imdadına derhal yetiştik.
Halimizi inkâr eden nice fakihler de
Bizden oldular, Hakk'ın inayeti ile
Tasarruf verildi hayatla mematla
Olarak vaktin İmamı bu yolun Mürşidi
Yâ İlâh-el-Âlemin Rahmet eyle
Sünnet ve Resaletle yol gösterdiğine
Ben Hakk'ım, ülyâda ve her bir mekânda
Kurban günü İsmâile Fidye verdim.
İshak'ın pederinin (İbrahim'in) ateşini ben söndürdüm.
Nefsimle onu soğuttum salim kıldım.
İsa'yı söylettim hitabına cevapla
Konuşturdum beşikte görülmemiş bir tarzda
Sabırlı Eyûbi ezâdan şifaladım
Daniyâli arslandan satvetle ben kurtardım.

Kelâm-ı Kibâr Hazret-i Pîr Seyyid Abdüsselâm el-Esmer
Okuyan: Cemâleddin Tül

İmâm Hüseyin

Cihân önünde İmâm Hüseyin
Hak Din İslâm'ı yaymak için
Cihâd emrini alınca hemân
Vardı Kerbelâ'ya adâlet için

Hak Yolu'nda geçti ser'inden
Evlâd-ı Resûl yiğit Hüseyin
O dem âfâk büründü hüzne
Bülbüller ağladı, güller soldu

Dedesi Muhammed Resûlüllah
Babası Ali Velîyyullah
Fatma Ana yavruları
Hasan ile Hüseyindir

Cennet'in nâ-dide gülleri
Hasan ile Hüseyin'dir
Cennet gençlerinin efendisi
Hasan ile Hüseyin'dir

Su... su diye inledi ma'sûmlar
Bir yudum su vermedi katiller
Hak'ka mütevekkil Şâh-ı Şehîdan
T'azîm sana mazlûm Hüseyin

Allah lânet etti zâlim Yezid'e...
Yer-gök inledi ah Hüseynim diye!...
Derviş Faik'in sözü kayda geçti
Hürmet gözüm nûru Evlâd-ı Resûl'e

Güfte: Derviş Mehmed Faik Erbil
Beste: Ender Doğan
Okuyan: Ender Doğan
Makam : Hüseynî

Rabbim Allah

Rabbim Allah, her yönde görünen kendi.
Can Muhammed - Ali - Veysel Karani.
Evvel - Âhir - Zâhir - Bâtın yine El Velî;
Her yer, her mekânda zuhreden kendisi...

Dost Allahtır, yâr Muhammed, can Ali;
Velî - Nebi - Mürşid'dir bir kisvesi.
Zâtı Hak, sureti halk bir nişânesi,
Nefsini put eden ne bilsin gerçeği.

Allah'a kuluz, Din-i İslâm'danız biz;
Kur'ân-ı başımıza tâc eylemişiz.
Al - yeşil sancağımız, Muhammedi'yiz.
Mezheb-i Caferî'yiz, Alevî'yiz biz.

Hüseynî'yiz, mazlûmuz, şânımız yüce...
Şehid düştük, baş eğmedik ol kâfire.
Yetmişiki yayayız, şunca bin atlı...
Yezidler, mazlumları hunharca kıydı...

Fatma Ana yavruları Hasan ile Hüseyin..
Firdevs'in iki gülü canımız mazlumeyn.
Derviş Faik der, Allahtır zikrimiz...
Allahtan geldik yine Allaha döneriz.

Güfte: Derviş Mehmed Faik Erbil
Beste: Ender Doğan
Okuyan: Ender Doğan
Makam : Hüseynî

Vâridât “ Hergün Bin Allah derim”

Ârif-i Zât-ı Billâh Esseyyid Mustafa Aziz Çınar Hazretleri’nden Kelâm-ı Kibâr:
Bismillâhirrahmânirrahîm.
Allah Bes ve Der Heme an Zül-Cemâl Bes.

Her gün bin «Allah» derim, bir Allah içün.
Devr ider bu âlem yine bir Allah içün.

Okuyan: Cemâleddin Tül

Ali’siz Velî Olmaz

Ali’siz velî olmaz
Nasibsiz âdem olunmaz
Kapusuz hâne olmaz
Virânede ârâm olunmaz

Ali âlîdir.
Âlî, Ali’de göründü.
Zâhir göz göremedi
Görmeyince sevemedi.

Güfte: Arif-i Zât-ı Billâh Esseyyid Mustafa Aziz Hz.
Beste: Ender Doğan
Okuyan: Ender Doğan
Makam : Nihâvend

Tekbîr

Beste: Mustafa Itri Efendi
Okuyan: Ender Doğan
Makam : Segâh

Sâlâvat

Beste: Mustafa Itri Efendi
Okuyan: Ender Doğan
Makam : Segâh

Öldüğümü Sanmayın

Öldüğümü sanmayın
Kulağım ezan'dadır
Bizi öldü bilmeyin
Ölüler mezârdadır

Zât Mülkü'nden gelmişiz
Mekânımız sadır'dır
Sadrı pâk kılınanın
Sadr'ında Allah vardır.

Güfte: Derviş Mehmed Faik Erbil
Beste: Ender Doğan
Okuyan: Ender Doğan
Makam: Müsteâr

Gavsiyet

Bir Allah’ı zikret binbir ismiyle Hû
Doksandokuz Esmâ-ül Hüsnâ’siyle Hû
Na-mütenâhi tecelli üzeredir Allah Hû
Surette ayrı, sirette ayrı tecellidedir Hû

Fehmeyle Kur’ân’da elif, lâm, mim’i
Bir ismi El-Selâm, bir ismi El-Velî
Hakk’ın habibidir Muhammed-Ali
Yâr-i cân’dır Sultan Veysel Karani

Hâmil-i Rûh-ül-Kudüs ol Gavs-ı Âzam
Edrikni yâ Pîr’im Seyyid Abdüsselâm
Vârisü’l Enbiyâ’dır Pîr Abdüsselâm
Ta’zim sana, hürmet sana yâ selâm
Ben, Abdülkadir’in aynıyım, dedi
İki Gavs-ı Enâm’ın mâruf şöhreti
Cebel’e takla attırır ulu himmeti
Dü cihân üzredir sevgisi-muhabbeti

Elinde sancağı rûz-i mâhşer’de
Sadık dervişân’ı vahdet hâlinde
Saltanatı bâkidir iki âlemde
Sultan Abdüsselâm-ül Esmer’in

Derviş Faik kapısında kul oldum.
Odundum, ocağında yandım kül oldum...
Hamdolsun bahçesinde açan solmaz gül oldum.
Pîr’im Seyyid Abdüsselâm-ül Esmer’in.

Güfte: Derviş Mehmed Faik Erbil
Beste: Ender Doğan
Okuyan: Ender Doğan
Makam : Segâh

Şeyhim Şeyhim

Şeyhim, Şeyhim, ah Şeyhim
Sevginle dolu kalbim
Hakkı tesbih, zikreder
Daima kalbim, dilim

Bilinen, bilinmeyen
Âlemler sende Şeyhim
Nerede secdeye varsam
Önümde Aziz Şeyhim

Sâlik var, tesbih çeker
Bilmez kimi zikreder
Nefis gözü ile arar
Rabbini kande Şeyhim

Derviş Mehmet Faik Sen
Can gözle bak Mevlâ'ya
Senden sana gider yol
Allah sende ara bul

Güfte: Derviş Mehmed Faik Erbil
Beste: Ender Doğan
Okuyan: Ender Doğan
Makam : Segâh

Vâridât

Pîr-i Sânî Esseyyid Ömer Fevzi Mardin Hazretleri’nden Kibâr-ı Kelâm:

Senlikte yoktur- benlikte biz’de,
Zerreat-ı abız bir tek denizde.

Okuyan: Cemâleddin Tül

Tûbâ Ağacı “ Kâinat Ağacı”

Kökü semâ’da, dalları arz’da
Ol mu’cize kâinat ağacı
Enbiyâ’ya verilmiş hârika
İlm-i Ledün’dür sırrı miftah-ı
Rabbim’in irâdesiyle
Âdem , cennetten Lisân-ı Türki ile
Kalk demekle kıyâm edip çıktı
Ezelde Türk’e ihsân edilen ülke:
Füşûn, Ceyhun,Fırat, Dicle.
Natık-ı Kur’ân Resûl’ü Ekrem
Nûr Muhammed Aleyhisselâm
Natık-ı Kur’ân Haydar-ı Kerrâr
Cân Ali Murtezâ Aleyhisselam
Natık-ı Kur’ân ol Ulu Sultan
Veysel Karani Aleyhisselâm
Düldül ne diyor dinle sedâyı!..
Hakk’ı gören bulur Murtezâ’yı
Derviş Faik’in sözü
Hak kelâmdır özü.

Güfte: Derviş Mehmed Faik Erbil
Beste: Ender Doğan
Okuyan: Ender Doğan
Makam : Hicazkâr

İki Gavs-ı Enâm

Hak'kın Evliyâsı dü Gavs-ı Enâm
Seyyid Abdülkâdir, Seyyid Abdüsselâm
Varis-ül Muhammed, sırrı Ali'dir
Pîr'im Abdülkâdir, Pîr'im Abdüsselâm

Üveysî esrâr-ı hâmil-i âzam
Seyyid Abdülkâdir, Seyyid Abdüsselâm
Dünya-ukbâ saltanatı berdevam
Pîr'im Abdülkâdir, Pîr'im Abdüsselâm

Elif, Lâm, Mim okuyup Mevlâm'a varsam
Seyyid Abdülkâdir, Seyyid Abdüsselâm
Her imdat'a yetişir Tanrı Erleri
Pîr'im Abdülkâdir, Pîr'im Abdüsselâm

Derviş Mehmed Faik'im der Hak Kelâm
Seyyid Abdülkâdir, Seyyid Abdüsselâm
Ayağın tozuna yüzüm sürdüğüm
Pîr'im Abdülkâdir, Pîr'im Abdüsselâm

Güfte: Derviş Mehmed Faik Erbil
Beste: Ender Doğan
Okuyan: Ender Doğan
Makam: Hicâz

Ey Sâlik

Allahı arayan ey güzel yolcu
Allah sana senden de karîb oldu

Hak sendedir, gönül gayri’de değil
Hak, lâ-mekândır hafî’de değil

Seven aldı Mevlâ’nın rızasını
Alansa giydi melâmet hırkasını

Tâc Nûr’dur, lütfü Rabbânî vehbî
Giyene Vâris-ül Enbiyâ dendi

Hubb-u Mevlâ’yı dâim zikreyle
Muhammed-Ali’yi diline vird eyle

Ehl-i Beyt’e ta’zîm eyle
Her nefeste Rabbin’e şükreyle

Biline derviş sözü Hak Söz’dür
Fehmeyle Hak Söz, sözün özüdür

Seyyid Faik kelim olmuş o dem
El-kulak, dil-göz olmuş bu dem.

Güfte: Derviş Mehmed Faik Erbil
Beste: Ender Doğan
Okuyan: Ender Doğan
Makam: Hicâz

Şanına Geldi Kur’ân

Şanına geldi Kur’ân
Kuruldu Din-i İslâm
Can Ahmed-ül Muhammed
Cihân’a saldı emân

Âlemler’e rahmetsin
Nûr Ahmed can Muhammed
Allah’a mirâtsın sen
Lâ ilâhe illâllah

Levlâke levlâk geldi
Şanına Mahbûbullah
Zâtına secde etti
Âlemler hamdülillâh

Derviş Faik ta’zîm kıl
Resûl-ü Kibriyâ’ya
Lâ ilâhe illâllah
Şükür-elhamdüllillâh

Güfte: Derviş Mehmed Faik Erbil
Beste: Mehmet Kemiksiz
Okuyan: Ender Doğan
Makam: Hicazkâr

Ömer Fevzi

Zâhir'de Ömer Fevzi
Bâtın'da Ulu yâr
Âyet ile hadis var
Evliyâ'nın veçhine
Saf gönülle bakanlar
Allah'ı hatırlar
Vâris-ül Enbiyâ'dır
Esseyyid Ömer Fevzi
Derviş Mehmed Faik'im
Dedi: Hürmetim bâki

Güfte: Derviş Mehmed Faik Erbil
Beste: Ender Doğan
Okuyan: Ender Doğan
Makam: Muhayyer Kürdî

Öğüt

Gönül bahçesine yakın vardın mı?
Aşk bağından üzüm aldın mı?
Şarâben tahûra’dan sarhoş kaldın mı?
Bu yol sana göre değil âşığım!

Hak Veli’si sözünü duyup tuttun mu?
Bir gerçek derviş hâli nedir sordun mu?
Çilegâh-ı Has’tan haber duydun mu?
Bu yol sana göre değil âşığım!

Dü cihân sultanı Ahmed Muhammed
Vârisi cân Ali Şâh-ı Velâyet
Sırrı şeriftir Veysel Karani
Bu yol sana göre değil âşığım!

Bir miskin dervişim Hak Kapısı’nda
Adınmış konmuş Mehmed Faik tapusunda
Nice çile gördük Âdem yapısında
Erdik murâda çok şükür elhamdülillâh.

Güfte: Derviş Mehmed Faik Erbil
Beste: Ender Doğan
Okuyan: Ender Doğan
Makam: Acem Kürdî

Vâridât “ Gel Kelâma ”

Ârif-i Zât-ı Billâh Esseyyid Mustafa Aziz Çınar Hazretleri’nden Kelâm-ı Kibâr:
Sen de Hak’kın, ben de Hak’kın, o da Hak’kın, bu da Hak’kın.
Ne ki Hak’kın değil?
Hak’da olmayan bâtılsa, o da Hak’kın. Bunları düşünemeyen gâfil ise, gâfil de Hak’kın.

İmdi gel yâ Hak diyelim.
Hak bizde, biz Hak’da olalım.
Derviş olan sâdık olur.
Sâdık olan âşık olur.
Âşık olan Mâşûk’u bulur.

Mâşûk Hak olduğuna göre,
Aşk demek Hak demektir.
Hak demek Aşk demektir.
Hak bir, Aşk da birdir.

Ey dâvâsız dâvâlılar. Dâvâmız Hak, aşkımız Hak, meşkimiz Hak.
Yâ Hak, yâ Hak, yâ Hak. Hu meded-Allah. Eyvallah.
Esseyyid Mehmed Faik Der ki :
İllâ ve lâkin güzel ahlâk ve
Allah rızası için halka hizmet.

Okuyan : Cemâleddin Tül